مسایل زناشویی | بی میلی جنسی مردان
چه عواملی در کاهش میل جنسی مردانه تاثیرگذارند و موجب بی میلی و عدم رضایت جنسی آنان می شوند؟
برخی از هورمون‌ها در شکل‌گیری میل جنسی ، جذابیت و به‌طورکلی رفتار جنسی نقش دارند. آندروژن‌ها و استروژن‌ها معمولاً به‌عنوان هورمون‌های جنسی شناخته می‌شوند. این هورمون‌ها به‌طورکلی زیرشاخه‌ای از هورمون‌های استروئیدی هستند که به‌وسیله غدد جنسی (بیضه‌ها و تخمدان‌ها) ترشح می‌شوند.
یک روان‌پزشک جنسی با اشاره به این مسئله گفت : «بدون شک بسیاری از افراد چیزهایی زیادی درباره هورمون‌های جنسی مردانه و زنانه شنیده‌اند و اغلب هم اطلاعات نادرستی در این‌باره کسب کرده‌اند. اینکه واقعاً بتوانیم هورمونی را مختص یک جنس خاص بدانیم و دیگری را مختص جنس دیگر، تا حدودی گمراه‌کننده است. واقعیت این است که هر دو جنس، هورمون‌های جنسی زنانه مردانه را تولید می‌کنند. به‌طورکلی هورمون‌های جنسی مردانه را به‌عنوان «آندروژن» و هورمون‌های جنسی زنانه را به عنوان «استروژن» می‌نامند.»
دکتر قائدی با اشاره به اینکه هورمون تستوسترون در بدن مردان بیش از زنان تولید می‌شود، اظهار داشت: «در مردان حدوداً 95 درصد آندروژن‌ها به‌وسیله بیضه‌ها ساخته می‌شوند و 5 درصد باقی‌مانده توسط غدد فوق کلیوی. این مسئله در مورد زنان نیز صدق می‌کند یعنی تخمدان‌ها و غدد فوق‌کلیوی به همین میزان در تولید آندروژن نقش دارند. چه در زنان و چه در مردان آندروژن‌ها را تحت‌عنوان تستوسترون می‌خوانند. بااین‌حال بدن مردان 20 تا 40 بار، بیشتر از بدن زنان تستوسترون تولید می‌کند. تولید استروژن‌ها در بدن زنان بر عهده تخمدان‌ها و در بدن مردان بیضه‌هاست. البته مقیاس تولید استروژن در بدن مردان بسیار کمتر از استروژنی است که در بدن زن تولید می‌شود.»
دانشیار دانشگاه شاهد در ادامه افزود: «علاوه بر تأثیرات این هورمون‌ها، برانگیختگی، جذابیت و پاسخ‌های جنسی ازجمله مؤلفه‌هایی هستند که تحت تأثیر هورمون‌های نوروپپتیدی نیز هستند که در مغز تولید می‌شوند. یکی از مهم‌ترین این هورمون‌ها اکسی توسین است که گاهی با عنوان «هورمون عشق» نیز نامیده می‌شود که ظاهراً باعث می‌شود فرد برای دیگری جذابیت عاطفی، هیجانی و شهوانی داشته باشد.»
وی با بیان اینکه تستوسترون با رفتار جنسی مردانه ارتباط دارد، خاطرنشان کرد: «نتایج مطالعات مختلف نشان داده است تستوسترون با رفتار جنسی مردان ارتباط دارد. این مطالعات نشان می‌دهد تستوسترون بیش از آنکه بر عملکرد جنسی مردان تأثیر داشته باشد بر میل جنسی آن‌ها تأثیرگذار است. بنابراین مردی که تستوسترون کمتری دارد احتمالاً میل جنسی پایین‌تری هم خواهد داشت و در نتیجه کمتر در رفتار جنسی درگیر می‌شود؛ اما این مسئله تأثیر چندانی در مثلاً عملکرد نعوظ یا ارگاسم وی ندارد. این مسئله به‌خصوص در مورد مردانی که به دلیل مشکلات پزشکی مانند پروستات، بیماری‌های جنسی خاص تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند و بیضه آن‌ها برداشته شده، کاملاً محرز شده است.»
عضو گروه پژوهشی خانواده و سلامت جنسی همچنین اظهار داشت: «بخش دیگری از تأثیر هورمون‌ها به‌خصوص بر عملکرد جنسی مردان به داروهای مسدودکننده آندروژن برمی‌گردد. قسمتی از داروها که تحت نام آنتی‌آندروژن شناخته می‌شوند (کاربرد درمانی دارند) باعث کاهش میزان تستوسترون موجود در گردش خون می‌شوند. نتایج مطالعه‌ها نشان می‌دهد این قبیل داروها هم باعث کاهش میل جنسی می‌شوند و هم فعالیت جنسی را کاهش می‌دهند.»
دکتر غلامحسین قائدی در پایان با تأکید بر اینکه افزایش سن می‌تواند باعث کاهش برانگیختگی جنسی در مردان شود، گفت: «همچنین بر اساس نتایج برخی مطالعه‌ها، کاهش ترشح سطح تستوسترون در اثر ابتلا به بیماری‌های مربوط به سیستم اندوکرین یا افزایش سن می‌تواند باعث کاهش برانگیختگی جنسی در مردان شود. اگر این مسئله قبل از سن بلوغ اتفاق بیفتد باعث می‌شود فرآیند بلوغ و ویژگی‌های جنسی اولیه و ثانویه، با تأخیر اتفاق بیفتند و در نتیجه افراد شاید هرگز نتوانند میل جنسی فعالی داشته باشند.»
